ARAM ARAMIAN-I YERK-UH | Pandis Trner
ARAM ARAMIAN-I YERK-UH
(Pandis Trner)
Pandis trnern eyin yot-uh yelkerov, yelkerov,
Shenkn er amoor, badadz yergat, karerov, karerov.
Hangardz lsvav trneroo tsain djrenchmamp, djrenchmamp,
Ners khoujetsin gark muh zinvor sharachmamp, sharachmamp.
Kishervneh ints haydnetsav, pandis mech, pandis mech,
Anpats achok ch’knatsa minchev verch, minchev verch.
Aravodian arshalouys-uh dzaketsav, dzaketsav,
Mahvan yaftan grtskes ee var gakhvetsav, gakhvetsav.
Aravodoon arin darin gakhaghan, gakhaghan,
Shoon toorkern al tem-us ganknadz guh khaghan, guh khaghan
Oor en artyok ch’gan eem mod anoush hayr, anoush mayr,
Latsek hayer, latsek kacher, ints hamar, ints hamar.
Gardzes goolan yergink yergir ints hamar, ints hamar,
Goolan arev, lousin, asdgher anhamar, anhamar.
Avagh genats-us vor dznadz em vadots mech, vadots mech,
Mishd guh koram yev kochem tsavots mech, tsavots mech.
Jamatsouyts-us dvek mor-us, eem mor-us, eem mor-us,
Mee esek teh Aram gakhvav, ayl bantoukhd eh, ayl bantoukhd.
Jamatsouyts-us dvek mor-us, vakh Aram, vakh Aram,
Hayrenikit toon zoh katsir, anvakh mdeer kerezman.
Aha g'ngnem sev kerezman krgel hogh, krgel hogh,
Ee hishadag eem anoon-uh mna togh, mna togh.
Արամ Արամեանի Երգը
(Բանտիս դռներն էին եօթը)
Բանտիս դռներն էին եօթը ելքերով, ելքերով.
Շէնքն էր ամուր , պատած երկաթ, քարերով, քարերով։
Յանկարծ լսուաւ դռներու ձայն ճռնչմամբ, ճռնչմամբ.
Ներս խուժեցին կարգ մը զինուոր շառաչմամբ, շառաչմամբ։
Գիշերուընէ ինձ յայտնեցաւ, բանտիս մէջ, բանտիս մէջ.
Անբաց աչօք չքնացայ մինչեւ վերջ, մինչեւ վերջ։
Առաւօտեան արշալոյսը ծագեցաւ, ծաեցաւ.
Մահուան եաֆթան կուրծքէս Ի վար կախուեցաւ, կախուեցաւ։
Առաւօտուն առին տարին կախաղան, կախաղան,
Շուն թուրքերն ալ դէմս կանգնած կը խաղան, կը խաղան։
Ու՞ր են արդեօք չկան իմ մօտ անուշ հայր, անուշ մայր,
Լացէ՛ք հայեր, լացէ՛ք քաջեր, ինձ համար, ինձ համար։
Կարծես կուլան երկինք երկիր ինձ համար, ինձ համար,
Կուլան արեւ, լուսին, աստղեր անհամար, անհամար։
Աւա՜ղ Կենացս որ ծնած եմ վատոց մէջ, վատոց մէջ,
Միշտ կը գոռամ եւ կը գոչեմ ցաւոց մէջ, ցաւոց մէջ։
Ժամացոյցս տուէք մօրս, իմ մօրս, իմ մօրս,
Մի՛ ըսէք թէ Արամ կախուաւ, այլ պանդուխտ է, այլ պանդուխտ։
Ժամացոյցս տուէք մօրս, վա՜խ Արամ, խա՜խ Արամ,
Հայրենիքիդ դուն զոհ գացիր, անվախ մտիր գերեզման։
Ահա կ՚նկնեմ սեւ գերեզման գրկել հող, գրկել հող,
Ի յիշատակ իմ անունը մնայ թող, մնայ թող։